Contactblad Historische Kring Bussum jaargang 10 nummer 3 (december 1994) pag. 101-102

Lezers reageren: Bussums kerkgeschiedenis

Ina de Beer

Klik hier voor de pdf-versie van dit artikel

Correcties op het artikel in het vorige nummer: Contactblad Historische Kring Bussum, jaargang 10, nr. 2 (september 1994), pag. 55-76.

Pensionaat Mariënburg.

In het overzicht van namen van pastoors en kapelaans over de periode 1939-1943 (blz.58) lees ik dat drs. Hunsfeld rector was op pensionaat Mariënburg. Omdat ik van 1937-1943 intern op dit pensionaat was, weet ik dat rector Driessen daar rector was. Hij had een zwakke gezondheid had. Daarom werd hij door de soeurs (zusters) liefdevol verzorgd. Rector Driessen was streng; dat is ook de reden dat ik me hem zo goed herinner. In de grote studiezaal waar de pensionaires onder toezicht van soeur huiswerk maakten was het zó stil, dat je een speld kon horen vallen. Iedereen keek dan ook op toen op een keer een soeur de studiezaal binnen kwam en naar de toezichthoudende soeur liep. Tot mijn schrik werd mijn naam afgeroepen. Rector Driessen wilde mij spreken. Ik was 12 of 13 jaar en liep met een rood hoofd mee naar de rector en zat even later verlegen tegenover hem. Vermanend sprak hij mij toe. Hem was verteld dat ik op de cour (speelplaats) té veel met een meisje omging.

Ik weet nog om wie het ging: een schipperskind, een leuk meisje met rood haar, mijn vriendinnetje. Een soeur - denk ik - had ons in de gaten gehouden en onze gesprekken gehoord. Waar die over gingen? Over eitjes en babies ... Rector Driessen gaf mij een reprimande en verbood mij om nog langer met haar om te gaan. Omstreeks 1980 heb ik mijn vriendinnetje van toen weer ontmoet. Wij hebben toen smakelijk gelachen om die herinnering. In 1943 verliet ik met het behaalde Mulo-diploma pensionaat Mariënburg (in de oorlog tijdelijk gehuisvest aan de Meerweg).