Het beeldenwinkeltje van Fransen
Ina de Beer
Klik hier voor de pdf van dit artikel
Onderstaande illustraties zijn aanklikbaar voor een vergroting.
Voordat met de bouw van de bibliotheek aan de Brinklaan kon worden begonnen, moest eerst een aantal panden worden gesloopt. Het woonhuis Brinklaan 61 werd bewoond door de familie J.G. Fransen. De Zakengids van 1931 vermeldt:
Fransen, J.G.
Huis- en decoratieschilder, kamerbehanger
Brinklaan 57 tel. 1091
Later is het pand vernummerd in 61.
Naast het woonhuis was een winkel; bij veel Bussumers beter bekend als het beeldenwinkeltje. Dit winkeltje werd beheerd door een zuster van J.G. Fransen: Hermina Geertruida Fransen, geboren op 18 augustus 1888. Velen kenden haar als tante Mien. Cobi Biekman-Fransen was graag bereid te vertellen over haar tante en over het beeldenwinkeltje.
 |
|
Het woonhuis van J.G. Fransen met links de winkel. De toren die
|
Vroeger verkocht tante Mien voornamelijk kantoorbenodigdheden zoals kroontjespennen, penhouders, enveloppen, kasboeken en dergelijke. Kort na de Eerste Wereldoorlog ging zij over tot de verkoop van religieuze artikelen. Zij verkocht nu missaals, kerkboeken, rozenkransen, wijwaterbakjes en aanverwante artikelen. Maar ook kruis- en Mariabeelden alsmede Heilig-Hartbeelden. Schriften, pennen en papier en ook ansichtkaarten waren verkrijgbaar in de winkel. Ook de leesboekjes met als titel: "Meisje, luister eens" en "Jongen, luister eens" vonden gretig aftrek. Deze boekjes werden geschreven door mevrouw Huddleston Slater.
Een kerkboek, goud op snee met schildpadkaft en een koperen slotje; dat was het kado dat gegoede mensen kochten voor hun kinderen ter gelegenheid van hun Eerste of hun Plechtige Heilige Communie.
 |
|
Een heiligenplaatje. |
De onderwijzers van de katholieke scholen bezochten het winkeltje van tante Mien ook; zij kochten er heiligenplaatjes. Want als er vroeger een leerling jarig was en trakteerde, dan mocht de onderwijzer(es) als eerste een snoepje uit het trommeltje nemen. Als beloning kreeg de jarige dan een heiligenplaatje. Velen zullen zich nog de bijzonder mooie zwart-witte plaatjes met vaak een gouden randje herinneren. Diverse van deze plaatjes heb ik in mijn verzameling.
De drukke weken voor Kerstmis.
De weken voor Kerstmis was tante Mien in de weer met het etaleren van kribbetjes en beeldengroepen. Dan hadden haar cliënten een goed beeld van wat er op dat gebied te koop was. De duurdere beeldengroepen, uit hout vervaardigd, vonden grote aftrek. Tot haar vaste leveranciers behoorden de firma Van Rossum in Utrecht en de firma Van Paridon in Den Bosch. Tijdens deze drukke weken werd tante Mien bijgestaan door de dochters van J.G. Fransen, onder wie Cobi, die vertelt prettige herinneringen te hebben aan die periode. Zij mocht de kerst- en nieuwjaarskaarten verkopen, de grote kaarsen en de Waxine lichtjes en natuurlijk de gekleurde kerstboomkaarsjes, verpakt in een kartonnen doosje.
Een andere bron van inkomsten waren de vele opdrachten voor geboortekaartjes, voor plaatjes ter gelegenheid van de Eerste of de Plechtige Heilige Communie en voor bidprentjes bij een overlijden.
De oudere Bussumers zullen zich nog wel herinneren dat tante Mien reumapatiënte was. Ondanks vele medische behandelingen bleek geen herstel mogelijk. Toen het voor haar onmogelijk werd zich in haar winkel te handhaven, werd zij bijgestaan; niet alleen door haar nichten, maar ook door mevrouw G. Fransen-Kuysten. Uiteindelijk verhuisde tante Mien naar Tilburg, waar zij liefdevol werd verpleegd. Maar haar toestand verslechterde en zes weken nadien overleed zij op 65-jarige leeftijd. Hermina Geertruida Fransen werd in Bussum begraven op 29 juli 1953 op de oude R.K. begraafplaats.
Noot.
Zie over het winkeltje en het woonhuis ook het artikel "Een boedelbeschrijving uit 1892" van mevrouw N. Langemeijer in het eerste Contactblad van 1991, bladzijde 7 tot en met 10. https:Contactblad Historische Kring Bussum 7/1 (? 1991) pag 7-10