Het derde gedicht over de Graaf Wichmanlaan

G.J. Heeman

Klik hier voor de PDF versie van dit artikel

In ons vorige nummer plaatsten wij 2 gedichten van de heer Heeman over de Graaf Wichmanlaan. Wij beloofden U toen het 3e gedicht in ons volgende nummer te plaatsen. Welnu beloften maakt schuld hieronder het 3e gedicht " Hoe het afliep "

Zendbrief van graaf Wichman,
behandeld het gedeelte Graaf Wichmanlaan aan de Spiegelstraat

Kom, zie, o Bussumsch burgerij
Weer thans met mij verheugd en blij
En oordeel, hoe mijn eer hersteld is
Nadat mijn naam en mijn gevoel
Reeds dertig jaar zoo wreed, zoo koel
Gekwetst, gepijnigd en gekweld is:
Het brokje laan naar mij genoemd
Scheen wel tot ondergang gedoemd !

Graaf Wichmanlaan - mijn petekind
Zoo lang onteerd - is nu gezwind
Als klinkerweg herleefd, herboren !
Elektrisch licht, - 'n wandelpad,
Geen spoor meer van dat vuile gat
In slijk en duisternis verloren.
Voor struik'len is niet meer gevaar,
De laan is vlak - en - openbaar !

Kom burgerij, kom, wandel vrij,
't Is uit met minnekozerij,
Want 's avonds is 't er niet meer donker!
M'n arme kop - verleden jaar
Zoo angstig dof, zoo moed'loos zwaar,
Verhelderd door dit nieuw geflonker !
Nu voel ik pas den diepe zin
Van 't lied: Houd er den moed maar in!

Nog zie ik aan 't versierde end.
Zoo griezelig dien verkeersagent
Toen  W i l h e l m i n a  jubileerde !
Mijn grooten dank aan B. en W.,
Die op mijn uitgesproken bée
Zoo ras, zoo grondig, reageerde !
Waar ik van af dien hoogen zuil
Mij schaaimde om mijn laan - zoo vuil ! 

Aan ale leden van den Raad
Die hier als mannen van de daad
"Mooi Bussum" toch zoo veel verfraaide,
Die zoo geheimvol en met kracht
Een reuze plan ten uitvoer bracht
Zoo, - dat er zelfs geen haan naar kraaide,
Aan hen, aan gansch het vroede koor
Mijn allerbesten dank daarvoor !
Zoo komt dan al wat krom is, recht.
Ik groet U zeer !
Ik heb gezegd !
GRAAF WICHMAN

Bussum, 18-9-'24.