Bussums Historisch Tijdschrift 29/2 (augustus 2013) pag. 24-25

 2. Burgemeesters aan het woord:
Willem Holthuizen - burgemeester van 1985 tot 2003

Jan-Willem Henfling

 Klik hier voor de pdf-versie van dit artikel.
Onderstaande illustraties zijn aanklikbaar voor een vergroting.

Holthuizen haalt het nieuws weer regelmatig als voorzitter van 50Plus en als fractievoorzitter voor die partij in de Provinciale Staten van Noord Holland. Maar hij is nu op de eerste plaats vogelkijker en -luisteraar en dat wordt wel heel aantrekkelijk gemaakt als je woont aan de rand van de Heemsteedse waterleidingduinen, waar we tijdens dit gesprek op uitkijken.

Wanneer en hoe hoorde u voor het eerst van Bussum?

“Op de middelbare school in Haarlem had ik een vriendje, waarvan de ouders gescheiden waren. Zijn moeder woonde in Bussum en ik ging vaak met hem mee. Ik moet toen 14 of 15 jaar geweest zijn. En op weg naar onze familie in Amersfoort stopten we vaak bij Jan Tabak of de Gooise Boer. En we hadden ook een jacht in Muiden liggen. Kortom: ik wist Bussum reeds jong te vinden.”

Wat was het beeld dat u toen van Bussum had?

“Groen, vooral heel veel groen. En ik hield van groen, ik vond het prachtig. Ik had het gevoel dat mijn vriendje daar in een soort Bloemendaalse villawijk woonde. Dat vriendje woonde aan de Brediuswegkant en we zijn kennelijk nooit aan de kant van de Landstraat of Laarderweg geweest. Die rommeliger kant van Bussum leerde ik pas veel later kennen.”

Is er zoiets als een Bussumse identiteit?

“Nee, echt niet. Er is een flinke categorie Bussumer, dat is een beetje Gooise kak, maar die zie je ook in delen van Huizen, Hilversum en Laren.”

Waar gaat het naar toe met Bussum?

“Bussum als zelfstandige gemeente zal verdwijnen. Maar het zal wel een zelfstandige woongemeenschap blijven met zijn verenigingen en andere dingen. Bussum is ook nooit een verbindende factor geweest voor de mensen die er wonen, maar zorgde er wel voor dat alles netjes bleef. Ja, misschien is dat wel de identiteit van de Bussummer: netjes. Dat blijft ook na een fusie. Per slot wordt de expansie van de gemeente beklemd door het Goois Natuurreservaat. Maar goed ook dat de erfgooiers het gebied agrarisch hebben ingedeeld, zodat we nu al die natuur hebben. Dat hebben we allemaal maar mooi aan die Graaf Wichman te danken!”

Hoe verbindt u Macht en Pracht, het thema van Open Monumentendag in 2013, met Bussum?

 “Ha, ha, goede grap! Dat helemaal niet! Maar wacht eventjes. Misschien moeten we het dan hebben over Fort Werk IV, want daarmee kon je tenminste schieten. Bussum was nooit op macht uit en een machtscultuur kennen we ook niet op het gemeentehuis. Gemeentebesturen van ver voor mij en na mij streefden ernaar dat Bussum er netjes uitziet en dat we cultureel en sportief iets te bieden hebben. Dat zijn de dingen die belangrijk zijn en aan macht en pracht besteden we gewoon geen tijd.”

Willem Holthuizen werd geboren in 1938 in Haarlem en bracht zijn jeugd door in Bloemendaal. In die omgeving woonde hij, voor en na zijn studie, tot hij op zijn 40e burgemeester van Delden werd. “Ik wilde mijn hele leven al burgemeester worden, want ik had ooms die dat deden en als ik daar dan logeerde vond ik het prachtig. Maar mijn vader vond dat ik eerst een vak moest leren en zo studeerde ik economie en bestuurswetenschappen in Tilburg. Daarna was ik twee jaar assistent van dr. C.N.M. Kortman, de secretaris van de koningin in Noord-Brabant. Dat was een leerzame, maar erg ambtelijke omgeving. Ik werkte die jaren vooral aan de bewerking van het Handboek voor Burgemeesters dat geredigeerd werd door Kortman.” De twee jaren moeten zeer vormend zijn geweest voor Holthuizen, want met Kortman deelt hij een liefde voor wandelen in de natuur en beiden zie je altijd met een vlinderdasje. Na deze periode werkte hij acht jaar bij VNU als directiesecretaris. In 1968 ging hij bij Ahold werken als adjunct-directeur bij Vethaak, die financiën deed en verantwoordelijk was voor de expansie in de VS. “Ik vertelde ‛de’ Albert tijdens mijn kennismakingsgesprek dat ik, als ik op mijn 40e nog geen burgemeester was, dan alsnog voor huisarts zou gaan studeren. Want ik wilde iets met mensen kunnen doen. Maar dat was niet nodig. Een paar maanden voor mijn 40e werd ik gevraagd te solliciteren naar de vacante positie van burgemeester in Delden. Na mijn pensionering was ik nog enkele maanden waarnemend burgemeester van Bussum, om me in staat te stellen mijn 25-jarig jubileum te vieren. Bij die gelegenheid werd een boekje uitgegeven: Burgemeester in het laatste kwart van de 20ste eeuw, met veel weetjes over de periode dat ik in Bussum werkte.”