Soir de Paris

Het Sinterklaasfeest vormde elk jaar weer een uitdaging. Wat te kopen voor mijn ouders en mijn vijf ( ! ) zussen. Financieel werd ik wel door het thuisfront gesteund, maarhet viel niet mee als jongen je te verplaatsen in de keuze van je oudere zussen.

Daarom vroeg ik tenslotte wel lijstjes, die mij stuurden in de richting van zeep en reukwaren, maar ook eenvoudiger cadeaus die in ‘het dorp’, zo noemde we het winkelhart van Bussum, te bekomen waren. Natuurlijk had je de Hema, geschikt voor mijn budget, maar mijn oudste zus had meer specifieke wensen en op haar lijstje prijkte een reukwater met een voor mij toen moeilijk uit te spreken naam ’Soir de Paris’. Ik herinner me de flesjes wel die op haar de kamer bij de wastafel stonden uitgestald. Het was voor een jongen verboden terrein, maar ik had toch wel eens stiekem naar die uitstalling gekeken. Mooie flesjes en ‘Soir de Paris’ stond erbij, bijna… leeg !Ik had in ieder geval een idee, hoe het gezochte cadeautje eruit zag. Een mooi donkerblauw flesje met twee parkieten op het etiket.

De parfumerie, een speciaalzaak, bevond zich op de Huizerweg en met enige schroom toog ik er heen. Schroom, want ik meende als jongen, dat je je niet moest laten zien in een dergelijke ‘vrouwenzaak’. Ik had geen keus en ik vermande mijzelf. Toen de deur openzwaaide kwam de bijzondere geur van verschillende parfums op me af, niet onplezierig, maar wel een beetje vreemd. Achter de toonbank stond een fraai opgemaakte juffrouw, die mijnsinziens zelf goed gebruik had gemaakt van haar koopwaar. Ik frommelde mijn briefje tevoorschijn en prevelde zo goed en zo kwaad de naam van het gezochte product; ‘Soir de Paris’. Vertederd keek ze mij aan en vroeg mij om nadere informatie, want het merk had meerdere producten en verpakkingen. Ik smolt weg bij het zien van de aardige, charmante winkeljuffrouw. In mij ogen een fee zonder vleugels. Misschien kwam het door de heerlijke geuren of door de luxe inrichting maar ik werd op slag verliefd !

De korte, heftige ontmoeting in de parfumerie werd afgesloten met de overhandiging van het mooi ingepakte Sinterklaascadeau, dat eerst met uiterst elegante bewegingen, was voorzien van een lint met strik. Daarbij viel mij op dat zij ook haar nagels nauwkeurig had verzorgd en opvallend rood had gelakt. Wat verdwaasd en met en onwerkelijk gevoel, verliet ik de parfumerie, wetend dat het wel een jaar zou duren voordat ik ‘haar’ weer zou zien.
Zou ze er nog staan in Bussum aan de Huizerweg ? Wel bijzonder zo’n parfumerie met een fee !