Bussum en de PTT

Het is voor jongeren misschien moeilijk voor te stellen, maar in mijn jeugd bestonden er nog geen home-computers, mobieltjes, smartphones en laptops, en ook de TV was er nog niet. Communiceren ging per brief; je kon telefoneren met een vaste telefoon thuis of vanuit een telefooncel. Dat was een klein glazen huisje waar je tegen betaling een gesprek kon voeren. Als je geld in de automaat wierp had je een bepaalde tijd verbinding en als je gesprek uitliep was het soms angstig snel zoeken naar muntgeld. Veel comfort bood het smoezelige hokje van ca. 1 bij 1 meter niet. De telefoonboeken die er hingen waren meestal in een deplorabele toestand. En vooral 's avonds voelde je je in dat hokje bekeken. Helemaal vervelend als er nog een klant stond te wachten.

P.T.T. stond voor de rijksdienst voor Post, Telefoon en Telegraaf. Spoedberichten werden per telegram verstuurd. Zo'n telegram diende je in het postkantoor op te geven en werd meestal gesteld in een verbrokkelde zin, omdat elke verzonden letter moest worden betaald. Veelal kreeg je dus een bericht in de trant van; ”Ben -vrijdag- goed- aangekomen-Kaapstad -Annie”.

Het hart van het communicatienetwerk van de PTT werd gevormd door het Postkantoor op de hoek van de Poststraat en de Huizerweg. In mijn herinnering was het een immens gebouw met een grote hal. In die hal bevonden zich vele loketten waarboven stond te lezen welke dienst er werd verzorgd. In die tijd werd er nog druk geplakt en gestempeld en ik hoor nog die doffe klappen van die hamer-vormige stempels. Naast de rode brievenbussen waar je je brieven en kaarten in kon posten bestonden er ook blauwe postzegelautomaten. Je kon er een boekje met postzegels uithalen nadat je geld had ingeworpen en aan een klein slingertje had gedraaid. Ik herinner mij zo'n apparaat op de hoek van de van 't Hoffweg- en de Kamerlingh Onnesweg. De postbode was een bekende verschijning op straat . Gekleed in een zwart met rood afgebiesd uniform compleet met pet en een fiets behangen met posttassen trok hij door de straten in weer en wind.

Een speciaal fenomeen was het Spaarbankboekje van de Rijkspostspaarbank. Ieder kind had wel zo'n dergelijk boekje, en na een verjaardag bijvoorbeeld werd gekregen geld op het postkantoor 'bijgeschreven', Dat bijschrijven gebeurde letterlijk. De loketambtenaar schreef het bedrag in het boekje op waarna er weer druk in werd gestempeld. Nog eens wat anders dan Internetbankieren !

Zonder dat veel Bussumers het wisten speelde de Laarderweg een belangrijke rol in de toenmalige communicatie. De P.T.T. had in de Horstermeerpolder bij Nederhorst den Berg een radio-ontvangststation geplaatst: de NERA.( Nederhorst den Berg Radio) Medewerkers en zogenoemde “toestelambtenaren” woonden op de Laarderweg en dagelijks reed een PTT-bus vanaf de Laarderweg naar het zendstation om het personeel te vervoeren. Kabelverbindingen en satellieten hebben de NERA van de PTT later overbodig gemaakt. Sommige huizen op de Laarderweg getuigen nog van het PTT-verleden. Het toegangspad naar de voordeur is gemaakt van langgerekte tegels die ooit gebruikt werden voor kabelgoten van de PTT.