Het bestuur van de R.K. Sint Vituskerk bouwde aan het begin van de twintigste eeuw tegenover de kerk aan de Sint Vitusstraat een verenigingsgebouw. Het gebouw, geopend in 1912, had een toneelzaal en enkele vergaderruimten voor het katholieke verenigingsleven. Vele duizenden Bussumers hebben in het Vitusgebouw voorstellingen bezocht en vergaderd.

Toen de NTS meer zendtijd kreeg en naast Studio Irene een tweede studio nodig had lag het gebruik van het zalencentrum in de Sint Vitusstraat voor de hand. Het kerkbestuur verhuurde eind 1953 het gebouw aan de NTS voor een periode van vijf jaar. Deze termijnen werden steeds verlengd, de NTS werd nooit eigenaar.

Hart van de Nederlandse televisie

De huurder begon meteen met een grote verbouwing. In november 1954 was het bouwtechnische deel klaar, het televisiegedeelte eind 1955. Toen was Vitus een compleet televisiecentrum geworden.
Tussen 1957-1959 werd Vitus alweer verbouwd. Er werd op het dak aan de voorzijde een complete etage neergezet, waarin alle hoofd- en eindcontrolefaciliteiten (ook Eurovisie), en een eindregieruimte werden ondergebracht.

Aan de Sint Vitusstraat groeide zo het hart van de Nederlandse televisie, tussen de vele andere Bussumse NTS-locaties.

Brand

Tussen 1960 en 1964 werd Vitus opnieuw uitgebreid, de NTS kocht links en rechts winkels en huizen op. En zo ontstond er een labyrinth van kamers, trappen en gangen.
Een minder zichtbaar doolhof werd gevormd door een wirwar van kabelgoten en luchtkokers. Bij de brand die de studio uiteindelijk op 21 maart 1971 zou verwoesten bleek onder welke gevaarlijke omstandigheden in deze periode was gewerkt.