Het ‘huis van Anton Mussert’

Chris Leenders

	Rechtsonder het ‘huis van Mussert’, tegenover Jan Tabak

Klik hier voor de PDF versie van dit artikel
De afbeeldingen zijn aanklikbaar voor vergroting 

’Niet echt in het Brediuskwartier, maar wel er vlak bij, tegenover hotel Jan Tabak aan de Amersfoortsestraatweg 36, staat een villa die bij oudere Bussumers en Naarders bekend is als het ‘huis van Mussert’. Het huis werd in 1920 gebouwd op een perceel van bijna 1 ha tussen de Brediusweg en de Paulus van Loolaan.

De burgemeester van Naarden, Pieter Hoytema van Konijnenburg, was de stichter van de villa, die de naam Eik en Linde droeg. In 1932 kwam de kapitale villa in het bezit van Johan Wolbers, die haar in 1942 voor ƒ 67.810,- verkocht aan de weduwe Helena Mijnlieff-Verburg (geb. 1889), een nichtje van de vrouw van Anton Adriaan Mussert, leider van de NSB.

Toen Helena de villa in 1942 kocht, leende zij van Mussert ƒ 40.000,-. Ze kocht de lening af met een diamanten collier, dat Mussert echter bij haar liet. Mussert (die getrouwd was) was in die tijd een trouwe bezoeker van de villa en ontving daar vele ‘vriendinnen’. Ook Helena’s dochter Marietje viel bij Mussert in de smaak. In feite was zij Musserts maîtresse. Moeder en dochter waren beiden fanatiek lid van de NSB. In 1943 moest Mussert zijn woning in Den Haag (een uit joods bezit geconfisqueerd compleet ingericht huis) ontruimen. Helena bood Mussert in haar grote huis ruimte voor zijn geroofde inboedel.

Bij zijn arrestatie in mei 1945 verklaarde Mussert dat hij geen eigendommen bezat. Maar op Eik en Linde werd op aanwijzing van de huishoudster in de zomer van 1945 in de tuin de brandkast van Mussert opgegraven. Er zat geld in en pakketten aandelen en obligaties alsmede 4 baartjes goud en nog wat persoonlijke papieren en bezittingen. Verder kwam er nog een zeer kostbaar, eveneens geroofd, servies onder een aardbeienbed in de tuin vandaan.

Mussert werd ter dood veroordeeld. Het vonnis werd op 7 mei 1947 voltrokken op de Waalsdorpervlakte. Moeder en dochter Mijnlieff werden geïnterneerd in een kamp, waar zij tot 1950 verbleven.

Bronnen

• Diverse krantenknipsels
• De Omroeper, met name artikelen van de hand van Henk Schaftenaar
• Archief auteur

 Zie ook het artikel in  Bussums Historisch Tijdschrift 35/2 (2019) 25